آرایش: در بیشتر زمان بازی از آرایش  1-3-1 استفاده کرد  وزمانی که تیم حریف یک یار کمتر داشت از 1-4 استفاده کرد.

.

  دفاع ایران در نفوذ و جایگیری مهاجمین سنگاپور به داخل موفق بود و در پیاده کردن تاکتیک 1-4 نیز موفق عمل کرد.به همین دلیل تیم سنگاپور مجبور شد بیشتر شوتهای خود را از خارج منطقه دفاعی ایران بزند که این موضوع علاوه بر بلوکه کردن راحتر این شوتها ،باعث شد تیم ایران بتواند با مهار کامل برخی از شوتهای تیم سنگاپور،ضدحملات موثری داشته باشد.

آرایش: در بیشتر زمان بازی از آرایش  1-3-1 استفاده کرد و در انتهای بازی من تو من کرد.

.

دفاع تیم سنگاپور نفوذپذیر بود بویژه در ممانعت از جایگیری و شوت زنی شماره 4 در مرکز دفاع و نفوذ دیگر بازیکنان ایران از خارج به داخل دفاع خود عملکرد ضعیفی داشت.علاوه بر این خطای پاروی زیادی انجام دادند.در اجرای من تو من در انتهای بازی خوب عمل کردند.

حملات تیم ایران بر پایه نفوذ از سمت راست دروازه حریف و تغذیه مهاجم درونی که در دفاع تیم سنگاپور جایگیری کرده بود و شوت زنی وی بود. معمولا حملات جناحی را شماره 1 و 9 انجام می دادند و جایگیری وحملات از مرکز دفاع حریف برعهده شماره 4 بود.

نکات مهم:

1-در خط حمله تیم ایران تقارن وجود نداشت و حملات از سمت چپ دروازه حریف به ندرت انجام شد.

2-ضرباهنگ تیم ایران در فاز حمله در این بازی بسیار بالاتر از حریفش بود .

تیم سنگاپور در فاز حمله ضرب آهنگ کندی داشت و بیشتر سعی می کرد توپ را در خاج از منطقه دفاعی حریف به گردش درآورد تا موقعیت مناسبی برای حمله بدست آورد و از سوی دیگر با آگاهی از سرعت پوشش کند خود برای اینکه دچار ضدحملات حریف نشود کمتر میلی به نفوذ داشت.در این بازی تیم سنگاپور در جایگیری و ترتیب دادن حملات از داخل منطقه دفاعی ایران موفق نبود و بیشتر شوتهای نهایی خود را از محدوده بیرون دفاع ایران انجام داد. این موضوع به دلیل عدم وجود تاکتیکی مشخص برای screen گاردهای دفاع ایران علاوه بر کم اثر کردن این حملات و راحتر بلوکه شدن این شوتها ،ضمینه را برای ضدحملات ایران که تیم سریعتری بود،مهیا کرد.

در کل تیم ایران هم از نظر تیمی و هم فردی سریعتر از حریف بود.در این مسابقه تیم ایران سه ضدحمله بر روی دروازه حریف داشت که یک مورد منجر به گل شد و دو مورد در حالت تک به تک با دوازه بان حریف به هدر رفت.

.

هرچند تیم ایران در ضدحملات از طرح مشخصی استفاده نمی کند ولی در ضدحملات بیشتر سعی کرد توپ را سریعتر به دروازه حریف برساند و قبل از تشکیل دفاع و حتی برگشتن دروازه بان حریف به گل برسد. در این بازی شماره 4 در ضد حملات فعالتر بود و در دو مورد مهاجم نوک بود.

تیم سنگاپوردر ضد حملات موفق نبود و نتوانست ضد حمله ای را اجرا کند و در مقابله با ضد حملات تیم ایران هم موفق عمل نکرد و  در دو مورد توانست تنها دروازه بان این تیم دروازه را پوشش دهد .دروازه بان این تیم حدودا به 10 ثانیه زمان برای پوشش دروازه خود در ضدحملات احتیاج داشت.

بازیکنان تیم ایران نسبت به بازیکنان تیم سنگاپور از قدرت بدنی و سطح مهارت بالاتری در بازی من تومن برخوردار بودند.تیم ایران 3 بار تیم سنگاپور را در زمانی که یک یار اضافه داشت با تکنیک 1-4 من تو من کرد ودر هر 3 مورد موفق به تصاحب توپ وتغییر مالکیت شد. اما نکته قابل توجه اینست که در پایان بازی تیم سنگاپور به دلیل عقب بودن در نتیجه و جبران آن اقدام به من تو من کرد که در سه مورد این کار در یک مورد توپ راتیم سنگاپور تصاحب کرد و در دو مورد بازیکنان تیم ایران به دلیل پایان وقت مالکیت اقدام به شوت زنی از راه دور کردند. در اینجا علاوه بر اینکه مشخص شد تیم ایران از تکنیکهایی فضاسازی مانند تی زنی و حرکات عرضی برای پیش بردن توپ در زمین حریف استفاده نمی کند و در پشتیبانی از فرد صاحب توپ خوب عمل نمی کند ،بلکه با توجه به سطح پایین تر مهارتی بازیکنان تیم سنگاپور تیم ایران نشان داد طرح تاکتیکی از پیش تعیین شده ای برای فرار از من تو من حریف نداردو در این فاز از بازی متکی به توانایی ومهارت فردی بازیکنان است.